M. Tullii Ciceronis quae fertur Oratio quarta in Catilinamsumptibus Sinneri, 1832 - 218 páginas |
Otras ediciones - Ver todas
M. Tullii Ciceronis quae fertur Oratio quarta in Catilinam Marcus Tullius Cicero Vista completa - 1832 |
Términos y frases comunes
aerarium alia aliis Appianus Asconius auctoritas Caesar Caesarem Caesaris Catilinam Catilinaria Cato Catonis causa censeo Cice Cicero Ciceronem Ciceronis civium COBURGI coniuratione coniuratis coniuratorum consul consularis consulem consulis cuius denique dicendi dici dicta Dione Dionis Cassii disputatio dixit eius eiusmodi equites erit esset etsi facile fortasse fuisse hodie huius igitur illa ille illi inquit inscribitur Itaque iudicio iudicium iure Iuvenalis Lentuli Lentulum libris memoriae mihi minus multa nemo neque Nero nihil Nonne nunquam omnibus omnium orat oratio oratione quarta orationibus orationis orator oratoris paene Patres conscripti Philippica Plutarchi Plutarchus poena populi posse possit postea potest praepositione Praeterea quamquam quin Quintilianus quis quum ita sint recte reipublicae republica rerum Sallustii Sallustius salutem sane satis scribae scribit senatu sententiam Silani Silanus sine ulla solum Suetonii Suetonius tamen tempore tione tribunus plebis verba verbis verborum verum videtur vobis καὶ
Pasajes populares
Página 90 - Feruntur quoque orationes nomine illorum editae, non ab ipsis scriptae sed ab Ciceronis obtrectatoribus: quas nescio an satius sit ignorare.
Página 13 - Sed quoniam (ut praeclare scriptum est a Platone ) , non nobis solum nati sumus , ortusque nostri partem patria vindicat , partem amici ; atque , ut placet stoicis, quae in terris gignantur, ad usum hominum omnia creari , homines autem hominum causa esse...
Página 81 - ... cum mane ad comitia descenderet, praedixisse matri osculanti fertur domum se nisi pontificem non reversurum. Atque ita potentissimos duos competitores multumque et aetate et dignitate antecedentes superavit, ut plura ipse in eorum tribubus suffragia quam uterque in omnibus tulerit. XIV. Praetor creatus, detecta coniuratione Catilinae senatuque universo in socios facinoris ultimam statuente poenam, solus municipatim dividendos custodiendosque publicatis bonis censuit.
Página 81 - ... solus municipatim dividendos custodiendosque publicatis bonis censuit. Quin et tantum metum iniecit asperiora suadentibus, identidem ostentans quanta eos in posterum a plebe Romana maneret invidia, ut Decimum Silanum consulem designatum non piguerit sententiam suam, quia mutare turpe erat, interpretatione lenire, velut gravius atque ipse sensisset exceptam.
Página 81 - Catilina metu consularis imperi urbe pulsus est ; Lentulus consularis et praetor iterum Cethegusque et alii clari nominis viri auctore senatu, iussu consulis in carcere necati sunt.
Página 95 - At persaepe etiam privati in hac re publica perniciosos civis morte multarunt. An leges, quae de civium Romanorum supplicio rogatae sunt ? At nunquam in hac urbe ii, qui a re publica defecerunt, civium iura tenuerunt. An invidiam posteritatis times? Praeclaram vero populo Romano refers gratiam, qui te, hominem per te cognitum, nulla...
Página 118 - Cum in provinciam quaestor exisset scribamque, qui sorte obtigerat, ante legitimum salarii tempus amisisset, quod acceperat scribae daturus, intellexit et statuit subsidere apud se non oportere. Itaque reversus Caesarem, deinde Caesare auctore senatum consuluit, quid fieri de salario vellet. Parva, sed tamen quaestio.
Página 170 - Non in Campo, non i'n Foro, non in Curia, non denique inter domésticos parietes períirnescemuf.il Pro ЗТигепа с.
Página 186 - Caesar) ipsum Lentulum, largitorem et prodigum, non putat, quum de pernicie populi Romani, exitio huius urbis tam acerbe, tam crudeliter cogitavit, etiam appellari posse popularem"".