M. Tullii Ciceronis in philosophiam ejusque [eiusque] partes merita: commentatio regio praemio ornataPerthes, 1825 - 288 páginas |
Otras ediciones - Ver todas
Términos y frases comunes
Academ Academici Academicorum Adde animi animorum Antipatro argumenta Aristotelis Attic Beier Brucker Carneadis caussa Ceterum Cice Cicero Ciceronem Ciceronis Cotta cujus Davis denique deos deum deus dialectica diis Diog disciplina disputat disputatio disputavit disserendi Divin divinatio Divinatione doctrina ejusque Enimvero Epicuri Epicurus erant esset Gesch graecis hanc haud hominum hujus igitur ingenii inprimis inquit jam supra judicium Kreuzer Laert Legg libris libro librum maxime morali multa Natura Deorum neque nihil Offic Officiis omnibus omnium Orat Panaetio percipi Peripatetici phil philo philoso philosophandi philosophiae philosophicis scriptis philosophorum physica Plat Plato Platone Platonis Posidon Posidonio posse potest potissimum primum quaedam quamquam quum ratio ratione rebus recte republica rerum Romani Romanorum Romanos scientia Scip scripta sententiam sequutus sine Socrate Socratis Stoici Stoicorum Stoicos studio studium suam tamen tanquam Tennemann Theophrasti Timaeus Tusc veluti verum videtur περὶ
Pasajes populares
Página 196 - Hanc tu exerce 21 optimis in rebus! sunt autem optimae curae de salute patriae, quibus agitatus et exercitatus animus velocius in hanc sedem et domum suam pervolabit...
Página 215 - Deus est, qui viget, qui sentit, qui meminit, qui providet, qui tam regit et moderatur et movet id corpus cui praepositus est, quam...
Página 138 - Quod nunquam effecisset ipsius iuris scientia, nisi eam praeterea didicisset artem, quae doceret rem universam tribuere in partes, latentem explicare definiendo, obscuram explanare interpretando, ambigua primum videre, deinde distinguere, postremo habere regulam, qua vera et falsa iudicarentur et quae quibus propositis essent quaeque non essent consequentia.
Página 275 - Est enim unum ius, quo devincta est hominum societas et quod lex constituit una, quae lex est recta ratio imperandi atque prohibendi.
Página 272 - Est quidem vera lex, recta ratio, naturae congruens, diffusa in omnes, constans, sempiterna: quae vocet ad officium jubendo, vetando a fraude deterreat: quae tamen neque probos frustra jubet aut vetat, nee improbos jubendo aut vetando movet.
Página 91 - Sequemur igitur hoc quidem tempore et hac in quaestione potissimum Stoicos non ut interpretes, sed, ut solemus, e fontibus eorum iudicio arbitrioque nostro, quantum quoque modo videbitur, hauriemus.
Página 68 - Neque inter nos et eos, qui se scire arbitrantur, quidquam interest, nisi quod illi non dubitant, quin ea vera sint, quae defendunt: nos probabilia multa habemus, quae sequi facile, affirmare vix possumus.
Página 273 - Romae, alia Athenis, alia nunc, alia posthac, sed et omnes gentes et omni tempore una lex et sempiterna et...
Página 149 - Arcesilas eum revocavit instituitque ut ii, qui se audire vellent, non de se quaererent, sed ipsi dicerent, quid sentirent; quod cum dixissent, ille contra. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Página 64 - Nee vero id effici posse confido, quod ne postulandum quidem est, ut omnes adulescentes se ad haec studia convertant. Pauci utinam ! quorum tamen in re publica late patere poterit industria.