Pliny's Letters, Books I. & II. [-Book III]...

Portada
Macmillan & Company, 1889
 

Páginas seleccionadas

Términos y frases comunes

Pasajes populares

Página 126 - Mantua me genuit : Calabri rapuere : tenet nunc Parthenope : cecini pascua, rura, duces.
Página 87 - ... equidem beatos puto quibus deorum munere datum est aut facere scribenda aut scribere legenda, beatissimos vero quibus utrumque.
Página 37 - Meritone eum, qui haec de me scripsit, et tune dimisi amicissime et nunc ut amicissimum defunctum esse doleo? dedit enim mihi, quantum maximum potuit, daturus amplius, si potuisset. tametsi quid homini potest dari maius quam gloria et laus et aeternitas? 'at non erunt aeterna, quae scripsit'; non erunt fortasse, ille tamen scripsit, tamquam essent futura.
Página 61 - Chius non tantum supervacuas esse dixit naturalem et rationalem sed 5 etiam contrarias; moralem quoque, quam solam reliquerat, circumcidit. Nam eum locum qui monitiones continet sustulit et paedagogi esse dixit, non philosophi, tamquam quidquam aliud sit sapiens quam generis humani paedagogus.
Página 180 - Quid ? vitam, quid ? mores iuventutis quam principaliter formas ! quern honorem dicendi magistris, quam dignationem sapientiae doctoribus habes! ut sub te spiritum et sanguinem et patriam receperunt studia! quae priorum...
Página 163 - Quid ergo Athenis et Hierosolymis? quid academiae et ecclesiae? quid haereticis et Christianis? Nostra institutio de porticu Salomonis est, qui et ipse tradiderat Dominum in simplicitate cordis esse quaerendum. Viderint, qui Stoicum et Platonicum et dialecticum Christianismum protulerunt. Nobis curiositate opus non est post Christum Jesum, nee inquisitione post Evangelium.
Página 36 - Sed ne tempore non tuo disertam pulses ebria ianuam, videto : totos dat tetricae dies Minervae, dum centum studet auribus virorum hoc, quod saecula posterique possint Arpinis quoque comparare chartis. seras tutior ibis ad lucernas; haec hora est tua, cum furit Lyaeus, cum regnat rosa, cum madent capilli : tune me vel rigidi legant Catones ! Meritone eum, qui haec de me scripsit, et tune dimisi amicissime et nunc ut amicissimum defunctum esse doleo?
Página 223 - Africanum auum meum scribit Cato solitum esse dicere, possit idem de se praedicare, numquam se plus agere, quam nihil cum ageret ; numquam minus solum esse, quam cum solus esset.
Página 127 - Sed absterritus non tam paenitentia quam perficiendi desperatione credensque expeditionem necessariam, consules ante tempus privavit honore atque in utriusque locum solus iniit consulatum, quasi fatale esset non posse Gallias debellari nisi a ' consule. Ac susceptis fascibus cum post epulas triclinio digrederetur, innixus...
Página 124 - Est omnino Capitoni in usu claros viros colere. Mirum est qua religione, quo studio imagines Brutorum, Cassiorum, Catonum domi, ubi potest, habeat.

Información bibliográfica