A Profpect of the RESURRECTION. H OW long fhall death the tyrant reign And triumph o'er the juft, While the rich blood of martyrs flain When fhall the tedious night be gone? Let faith arife, and climb the hills, How diftant are his chariot-wheels, Lo, I behold the fcattering fhades, I fee the Lord of glory come, I hear the voice, "Ye dead, arife!" And waking faints with joyful eyes Salute th' expected day. They They leave the duft, and on the wing In fhining garments meet their King, 0 may my humble spirit stand How will our joy and wonder rife, When our returning King Shall bear us homeward through the skies Ad Dominum noftrum & Servatorem OD A. E, grande numen, corporis incola, TE Te, magna magni progenies patris, Nomen verendum noftri Jefu Vox, citharæ, calami fonabunt. Aptentur auro grandifonæ fides, Chrifti triumphos incipe barbite, Fractofque terrores Averni, Vi&um Erebum, domitamque mortem. Immenfa vaftos fæcula circulos Volvêre, blando dum Patris in finû Toto fruebatur Jehovah Gaudia mille bibens Jefus ; Donec fuperno vidit ab æthere He nimium miferos nepotes: "Non tota prorfus Gens Hominum dabit Sceptra dabo moderanda dextræ. "Teftor paternum numen, & hoc caput "Equale teftor," dixit; & ætheris Inclinat ingens culmen, alto Defiliitque ruens Olympo. Mortale corpus impiger induit Artufque noftros, heu tenues nimis Nimifque viles! Vindicique Corda dedit fodienda ferro. Vitamque Vitamque morti; Proh dolor! O graves Tonandis iræ! O Lex fatis afpera! Mercefque peccati severa Adamici, vetitique fructus. Non pœna lenis! Quò ruis impotens ! Sepone queftus, læta Deum cane Senfêre Numen Regna feralia, 66 Latè refugit. "Nil agis impie, Mergat vel imis te Phlegethon vadis, "Hoc findet undas fulmen," inquit, Et patrios jaculatus ignes. Trajecit hoftem. Nigra filentia Immane rugit jam tonitru; fragor Lectæque defignata genti Tartara disjiciuntur antris. Heic ftrata paffim vincula, & heîc jacent Spicula mors fibi adempta plangit. Io triumphe plectra feraphica, SUI-IPSIUS INCREPATIO. Co EPIGRAMMA. ORPORE cur hæres, Wattfi? cur incola terræ ? Te caro mille malis premit; hinc juvenes gravat artus Te |