M. Tullii Ciceronis Ad M. Brutum oratorVogel, 1838 - 362 páginas |
Otras ediciones - Ver todas
Términos y frases comunes
Aeschines Aldd aliquid aliud Antipater apta Aristoteles atque Ausg Ausgaben Axilla Beier Beispiele Beredtsamkeit Brut Brutus causa Cicero Crat deceat Demosthenes dicam dicendi dicere diess eadem ebendas Einl eloquentiae Ennius erit Erklärung ersten esset etiam etsi forma Gattung Gebrauch genere genus Gorgias haec Handschr Handschriften heisst idem igitur illa ille illud ipsa ipse Isokrates Itaque Jambus Junt Lamb Lesart licet lich Lysias melius Metonymie Meyer mihi modo multa muss neque nihil nisi numerus omnes omnibus oratione orationis Orator Orelli Phryges potest quae quaedam quam quibus quidem quin Quint Quintilian quis quod rebus Rede Redegattung Redner reperiam Rhetorik Rhythmus saepe Satz Schlacht bei Philippi sententia sint solum Spondeus statt steht Stelle Sunt enim tamen theils Trochäus Tusc Ueber verba verbis verborum Verbum vero Vict Worte Zumpt
Pasajes populares
Página 110 - In quo illud etiam notandum mihi videtur ad studium persequendae suavitatis in vocibus : ipsa enim natura, quasi modularetur hominum orationem, in omni verbo posuit acutam vocem nee una plus nee a postrema syllaba citra tertiam ; quo magis naturam ducem 69 ad aurium voluptatem sequatur industria.
Página 129 - Habet enim. ille tanquam hiatus concursu vocalium molle quiddam , et quod indicet non ingratam negligentiam, de re, hominis, magis quam de verbis, laborantis.
Página 118 - Huic 5 generi historia finitima est, in qua et narratur ornate et regio saepe aut pugna describitur ; interponuntur etiam contiones et hortationes, sed in his tracta quaedam et fluens expetitur, non haec contorta et acris oratio.
Página 119 - Itaque video visum esse nonnullis, Platonis et Democriti locutionem, etsi absit a versu, tarnen quod incitatius feratur et clarissimis verborum luminibus utatur, potius poema putandum quam comicorum poetarum; apud quos, nisi quod versiculi sunt, nihil est aliud cotidiani dissimile sermonis.
Página 211 - Theatra tota exclamant , si fuit una syllaba brevior aut longior ; nee vero multitude pedes novit, nee ullos numeros tenet, nee illud quod offendit aut cur aut in quo offendat intelligit : et tamen omnium longitudinum et brevitatum in sonis, sicut acutarum graviumque vocum, judicium ipsa natura in auribus nostris collocavit.
Página 92 - Fateor me oratorem, si modo sim aut etiam quicunque sim, non ex rhetorum officinis, sed ex Academiae spatiis exstitisse.
Página 123 - Non enim omnis fortuna non omnis honos non omnis auctoritas non omnis aetas nee vero locus aut tempus aut auditor omnis eodem aut verborum genere tractandus est aut sententiarum semperque in omni parte orationis ut vitae quid deceat est considerandum; quod et in re de qua agitur positum est et in personis et eorum qui dicunt et eorum qui audiunt.
Página 242 - Et hic quidem, qui hanc a Laelio, ad quem scripsit, cui se purgat, veniam petit, et utitur ea traiectione verborum et nihilo tarnen aptius explet concluditque sententias.
Página 123 - Est autem quid deceat oratori videndum non in sententiis solum sed etiam in verbis. Non enim omnis fortuna non omnis honos non omnis auctoritas non omnis aetas nee vero locus aut tempus aut auditor omnis eodem aut verborum genere tractandus est aut sententiarum semperque in omni parte orationis ut vitae quid deceat est considerandum...
Página 121 - Antonio quaerimus — is qui in foro causisque civilibus ita dicet, ut probet, ut delectet, ut flectat. Probare necessitatis est, delectare suavitatis, flectere victoriae ; nam id unum ex omnibus ad obtinendas causas potest plurimum. Sed quot officia oratoris tot sunt genera dicendi : subtile in probando, modicum in delectando, vehemens in flectendo ; in quo uno vis 70 omnis oratoris est.