COWLEY'S EPITAPH ON HIMSELF. FROM TRANSLATED BY MR. ADDISON. ROM life's fuperfluous cares enlarg'd, Here Cowley lies! beneath this fhed, And hating wealth by all careft. 'Tis true he 's dead; for oh! how fmall A fpot of earth is now his all: Oh! wish that earth may lightly lay, And every care be far away; Bring flowers; the fhort-liv'd rofes bring, To life deceas'd, fit offering : POEMATA. POEMAT A. INAUGURATIO REGIS GULIELMI". Tityrus. HIC inter corylos, umbrofa cacumina, denfas, Nos cantare pares quoniam convenimus ambo, Mopfus. Tityre, nunc reddantur eis pia munera laudum, Otia qui dederint nobis placidamque quietem; Qui dignabantur regni fulcire ruinas. T. Tanta haud conveniunt humili tenuique cicutæ ; Sed quoniam in magnis, dicunt, voluiffe fat effe; Ipfe tuas, Gulielme, canam laudefque Mariæ; Nam, quos junxit amor, nemo fejungere debet. M. Tunc mihi Phoebe fave, Mufæque favete canenti, Ne culpa ingenii illorum minuantur honores. T. Aft ego nec Phoebum curo, Phoebive forores, Carmina namque mihi cedit nunc lemma canenti. * These verses occafioned Mr. Addifon's being elected into Magdalen College. M Sint licet illuftri proavorum ftemmate clari, Sunt magis ornati propriis virtutibus ambo... T. Si Rex eft regit immanes qui pectoris æftus ; Tum quot Regna tenet Gulielmus quotque Maria! M. Inclytus hic Mavors, fapiens hæc altera Pallas, Vulnerat ille armis, forma fed vulnerat illa. T. Quando vias Pelagi tentârunt, mole fuperbum Suftulit ad nubes mare fe, faftuque tumebat. M. Quando tellurem tetigerunt, Arcades omnes Pani Deo Arcadiæ tenerum mac&tavimus agnum. T. Tunc iterum totus refonat modulamine campus, Mifcent paftores iterum nymphæque choreas. M. Lætus gramineis lufit tunc agnus in agris, Floribus atque novis hodi infiluere petulci. T. Quantus erat victor Gulielmus, quando popelli Vicit corda, hoftes vicit, vicitque feipfum ! M. Participat fponfi virtutem & regna Maria, Digna tribus Regnis, & tanto digna Marito. T. Primus hic imperio, nulli eft virtute fecundus, Sic fol, quam ftellæ, majori luce refulget. M. Sed qualis ftellas micat inter luna minores, Talis, cum cin&ta eft fociis, Regina videtur. T. At quæ nos illis nunc, Tityre, digna precemur, Ludere qui pecori, pecorifque dedere magiftris ? M, Eternam inveniam, quam donavere, quietem! T. Et fero cœlos exornet fidus utrumque ! JOSEPHUS ADDISON, Commenfalis è Coll. Reg HONO HONORATISSIMO VIRO CAROLO MONTAGUE ARMIGERO, SCACCARII CANCELLARIO, ÆRARII PRÆFECTO, REGI À SECRETIORIBUS CONSILIIS, &C. UM tanta auribus tuis obftrepat vatum nequiffi CUM morum turba, nihil eft cur queraris aliquid inufitatum tibi contigiffe, ubi præclarum hoc argumentum meis etiam numeris violatum confpexeris. Quantum virtute bellica præftant Britanni, recens ex rebus geftis testatur gloria ; quam vero in humanioribus pacis ftudiis non emineamus, indicio funt quos nuper in lucem emifimus verficuli. Quod fi CONGREVIUS ille tuus divino, quo folet, furore correptus materiam hanc non exornaffet, vix tanti effet ipfe pax, ut illa lætaremur tot perditiffimis poetis tam mifere decantata. At, dum alios infector, mei ipfius oblitus fuiffe videor, qui haud minores forfan ex Latinis tibi molestias allaturus fum, quam quas illi ex vernaculis fuis carminibus attulerunt; nifi quod inter ipfos cruciatus lenimentum aliquod dolori tribuat tormenti varietas. Nec quidem unquam adduci poffem, ut poema patrio fermone confcriptum oculis tuis fubjicerem, qui ab iftis conatibus cæteros omnes fcribendo non minus. deterres, quam favendo excitaveris. Magd. Coll, HUMANITATIS TUÆ CULTOR DEVOTISSIMUS, JOSEPHUS ADDISON. F4 PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPÆ REDDITA, 1697. Poftquam ingens clamorque virûm, ftrepitusque tubarum, Atque omnis belli cecidit fragor; afpice Cæfar, Atque |