M. Tullii Ciceronis Artis Rhetoricae: libri duoapud Weidmannos., 1878 - 149 páginas |
Otras ediciones - Ver todas
M. Tullii Ciceronis Artis Rhetoricae Libri Duo (Classic Reprint) Marcus Tullius Cicero Sin vista previa disponible - 2018 |
Términos y frases comunes
adprobatione adtr alicuius aliqua aliquid argumentatio artem artis Auflage Baiter causa ceteris Cicero Ciceronem Ciceronis ars rhetorica coniectura constitutio constitutionis consul controversia Cornif Cornificii corr cuius deinde demonstrabitur Depulsio eius erit esset facere faciendi facile factum fieri fuisse genere hanc honestatis huius huiusmodi igitur illud incl Infirmatio ipsa ipsius ipsum item iudicatio iudicatum Kayser Knackstedt libri libros Linsmayer locis locus maius mihi necesse negotio neque nihil nunc omnibus oportebit oportere oportet P²w pars partes partibus partim posse potest praecepta praepositione primum propter quaedam quaeritur Quare Quint Quintilianus quoniam quotannis ratio ratione rebus rerum reus rhetor S²w satis Schuetz scriptum sine sint tamen tempore TULLII CICERONIS tunc Ulixis utrum V¹S¹ Vict Victorini Victorinus videtur VP'S VP'S¹ VP¹ VP¹S¹ VPS¹ VS¹
Pasajes populares
Página xli - ... unum in locum et congregavit et eos in unam quamque rem inducens utilem atque honestam primo propter insolentiam reclamantes, deinde propter rationem atque orationem studiosius audientes ex feris et inmanibus mites reddidit et mansuetos.
Página xxxix - Ac me quidem diu cogitantem ratio ipsa in hanc potissimum sententiam ducit, ut existimem sapientiam sine eloquentia parum prodesse civitatibus, eloquentiam vero sine sapientia nimium obesse plerumque, prodesse numquam.
Página 54 - Neque enim putavit omnia, quae quaereret ad venustatem, uno se in corpore reperire posse ideo quod nihil simplici in genere omnibus ex partibus perfectum natura expolivit.
Página 31 - Ratiocinatio est oratio ex ipsa re probabile aliquid eliciens, quod expositum et per se cognitum sua se vi et ratione confirmet.
Página xli - ... consuescerent ac non modo labores excipiendos communis commodi causa, sed etiam vitam amittendam existimarent, qui tandem fieri potuit, nisi homines ea quae ratione invenissent eloquentia persuadere potuissent ? Profecto nemo nisi gravi ac suavi commotus oratione, cum viribus plurimum posset, ad ius voluisset sine vi descendere, ut inter quos posset excellere, cum eis se pateretur aequari et sua voluntate a iucundissima consuetudine recederet quae praesertim iam naturae vim obtineret propter...
Página 76 - Maiestatem minuere est de dignitate aut amplitudine aut potestate populi aut eorum, quibus populus potestatem dedit, aliquid derogare.
Página 103 - ... sententiam, in quam is, qui dicet, accipiendum esse demonstrabit. deinde ex superiore et ex inferiore scriptura docendum id, quod quaeratur, fieri perspicuum. quare si ipsa separatim ex se verba considerentur, omnia aut pleraque ambigua visum iri; quae autem ex omni considerata scriptura perspicua fiant, haec ambigua non oportere existimare.
Página xxxix - Saepe et multum hoc mecum cogitavi, bonine an mali plus attulerit hominibus et civitatibus copia dicendi ac summum eloquentiae studium. Nam cum et nostrae rei publicae detrimenta considero et maximarum civitatum veteres animo calamitates colligo, non minimam video per disertissimos homines invectam partem incommodorum...
Página 55 - Ac veteres quidem scriptores artis usque a principe illo atque inventore Tisia repetitos unum in locum conduxit Aristoteles et nominatim cuiusque praecepta magna conquisita cura perspicue conscripsit atque enodata diligenter exposuit...
Página 10 - Carthaginiensibus bellum'. argumentum est ficta res, quae tarnen fieri potuit. huiusmodi apud Terentium: 'Nam is postquam excessit ex ephebis, [Sosia]...1, illa autem narratio, quae versatur in personis, eiusmodi est, ut in ea simul cum rebus ipsis personarum sermones et animi perspici possint, hoc modo: 'Venit ad me saepe clam[it]ans: Quid agis, Micio?