Juan de Mena. Rodrigo de Arana. El despensero de D. Ferrando, obispo de Córdoba. Un bachiller. Juan Rodriguez del Padron, que escribió la cántiga cuando se fué á meter fraire à Jerusalen en despedimiento de su señora. Juan de Viena. Nicolás de Valencia, criado de Juan Álvarez Ossorio. Ferran Sanchez Calavera, comendador de Villarrubia. Fr. Alfonso de Medina, monge de san Gerónimo de Guadalupe, ba- Garci Álvarez de Alarcon, escribano del Rey, vecino de Madrid. Garci Fernandez de Jarena, el cual se tornó moro, y luego se vol vió al Cristianismo. El mariscal Pero García. Suero de Ribera. despensero bdete. APÉNDICE NÚM. 11. Bula de Sixto IV para la creacion de las prebendas Doctoral y Magistral en las iglesias de Castilla y Leon, dada á instancia de los Prelados y Cabildos de dichas iglesias. (Copiada de Bonet, tomo II pág. 204). Sixtus, etc., ad perpetuam rei memoriam. Creditam nobis regendae Militantis Ecclesiae providentiam exequi coadjuvante Domino cupientes, ad ea libentèr intendimus, ut debemus, per quae singulae Orbis Ecclesiae praesertim Cathedrales, personarum utilium fulcitae praesidiis, ad altissimi laudem et gloriam condignis honoribus et venustatis proficiant incrementis, earumque bona et jura à quacumque occupatione conservari possint illaesa. Tandem pro parte venerabilium fratrum nostrorum universorum archiepiscoporum, ac dilectorum filiorum capitulorum Metropolitanorum et aliarum Cathe dralium Ecclesiarum Castellae et Legionis Regnorum nupèr exhibita petitio continebat, quod ipsarum canonicatus et praebendae tàm Apostolica, vigore gratiarum spectativarum specialium et aliarum reservationum, et alias, quàm ordinaria, auctoritatibus proptèr inordinatos favores praesepè conferuntur juris parum litteratis, adeò ut nonnumquam eveniat quod nullus Ecclesiarum earum Canonicus graduatus existat, cujus consilio et auxilio jura tueri, et bona occupata recuperari, et alia negotia utilitèr et salubritèr dirigi valeant in non modicum Ecclesiarum earumdem detrimentum, et honoris et reputationis diminutionem ; et quod si ex Canonicis, aut integris vel dimidiis Portionariis cujuslibet earumdem Ecclesiarum continuò unus esset Magister seu Licentiatus in Theologia, et unus Doctor seu Licentiatus in utroque vel altero jurium, profectò earumdem Ecclesiarum decori et venuslati, ac prospero et felici regimini utilitèr et salubritèr provideretur. Quarè, pro parte Archiepiscoporum et Capitulorum praedictorum nobis fuit humiliter supplicatum, ut quod de caetero in qualibet earumdem Ecclesiarum continuò sint duo Canonici in eisdem, unus in Theologia, et alter juribus Doctores seu Licentiati, statuere et ordinare, aliisve Ecclesiis super hoc opportunè providere benignitate Apostolica dignaremur: Nos igitur hujusmodi supplicationibus inclinati auctoritate Apostólica praesentium tenore statuimus quod duobus canonicatibus et totidem Praebendis qui primò per cesum aut ad quamlibet etiam dimissionem illos obtinentium extra Rom. Curiam in quibusvis mensibus simul vel successive vacabunt in qualibet Ecclesiarum earumdem etiam dispositioni Apostolicae ex quavis causa, non tamen in prima vice, generalitèr reservati forent temporibus, quoties illos vacare pro tempore contigerit, uni, qui in Theologia Magister seu Licentiatus, et alteri qui altero jurium Doctor seu Licentiatus existat, possit et debeat una cum capitulo cujuslibet earumdem Ecclesiarum ordinaria auctoritate provideri in omnibus, et per omnia perindè, ac si aliquae gratiae spectativae speciales, vel generales reservationes, et nominandi, seu nominantis conferendis facultates, et mandata à nobis seu Sede Apostolica, vel ejus Legatis, seu alias ejusdem auctoritate, et Regum, Ducum, Principum, vel Praelatorum aut quavis alia consideratione, nullatenùs emanarent seu in posterùm emanassent, ita tamen ut de eis qui primo Doctori, vel cum rigore examinis Licentiato in altero jurium et aliis, qui postmodùm vacabunt simul vel successivè et canonicatibus et Praebendis hujusmodi Magistro vel Licentiato, in Theologia provideatur, seu inter Doctores et Licentiatos eosdem ad illos pro tempore nominatos illi qui de nobili genere procreati forent, aliis non nobilibus, et inter ipsos nobiles qui ex utroque parente nobiles forent, nobilibus ex altero, et inter ex utroque vel uno latere nobiles de majori nobilium genere procreatis per eosdem ordinarios collatores et capitulo praeeligantur, qui, si in eadem Ecclesia et aliàs sic qualificati reperiantur, aliis praeferantur, sicque perpetuis futuris temporibus observetur, decernentes ex tunc omnes et singulas gratiae acceptationes, provisiones, uniones, annexiones, et incorporationes, et alias dispositiones, processus, sententias, et census desupèr, necnon totum id et quidquid secus supèr his à quoquam quavis auctoritate scienter vel ignorantèr contigerit attentari, irrita et inania, nullusque roboris vel momenti: necnon Canonicatus et Praebendas quos, ut praefertur, vacare contigeri in qualibet Ecclesiarum earumdem Doctorum et Licentiatorum Theologia, et altero jurium, Canonicatus et Praebendas nuncupari debere et aliis quam Doctoribus et Licentiatis praedictis conferri non posse, et illos ordinaria dumtaxat auctoritate conferri, et sub praedictis et quibusvis aliis gratiis, expectativis specialibus reservationibus, unionibus et incorporationibus, extinctionibus, non comprehendi, nec non irritum et inane, si secùs super his à quoquam quavis auctoritate scienter vel ignorantèr contigerit attentari, non obstantibus praemissis, etc. Datum Romae apud Sanctum Petrum, anno Incarnationis Dominicae 1474 Kalend. Decemb. Pontificatûs nostri anno IV. FIN DEL TOMO SEGUNDO. ÍNDICE. PÁG. SS CXIX. SEGUNDO PERÍODO. Primera época. IGLESIA HISPANO-ARÁBIGA (Ó RESTAURADORA). SECCION PRIMERA. Comprende los siglos VIII y IX. Plan y division de este segundo período. - Fuentes espe- CXXIII. Primeros levantamientos de los Cristianos. CXXIV. Fuga de los Obispos. CXXV. Las dos cuevas. CXXXI. Hallazgo del cuerpo de Santiago. |