Hiero. in rat?Si Dæmonis aftutia formidatur, quis Chrifto fapientior, in quo funt omnes the fauri fapientiæ & fcientiæ Dei abfconditi? Si fpiritualium hoftum timetur fortitudo & virtus, quis illo fortior, qui armatum fortem direptis vafis expulit exhuius mun di domo. Timendum ergo docet homo for midolofus vbi non eft timor. Contratamen Hieronymus, Chrifto præfente,nul la ratione timendum effe docet nomine Ec Pfal. 26. clefiæ ita dicens: Dominus quidem bellator fortis ipfe pugnabit pro me, Si confi ftant aduerfum me caftra(id eft )fortitudo dæmoniorú vel perfecutoru, no timebit cor meu. Ecclefia dicit propter illud,qd Dominus dixit,Ecce ego vobifcü fum omnibus diebus vfq; ad cofummationé fæculi:Si mo ueantur aduerfú me pugnæ, cofidens fum in his,eò quòd pofsit Deus,qui eft fpes mea, iniqua tela inimicorú detorquere.Si exur. gat in me prælium(id eft, fupradicta prælia dæmoniorum)ego,dicit Ecclefia, in auxi lium & defenfionem tuam fperabo. Et fu periùs paulò: A quo trepidabo,dicit Ecclefia? à nullo,neque à Diabolo,neque ab hæretico,neque à perfecutore,dum ipfum ha beam mecú, Hæc Hiero.aut quifquis fuit illius illius libri author. Qui profecto temeritatis & confidentiæ notam incurret apud Cenfo rem.Sed efto, Chrifto præfente fit timédus fpiritualium hoftium incurfus, & diaboli ca tentamenta fint formidanda. Quid? An id negat author,cũ dicit,nihil formidandá vero chriftiano? An non funt eius paulò inferius hæc verba? Obferua, quòd Chriftus non omné prohibet timorem:eft.n. bonus timor,quo timemus peccare,,Deumoffen. dere,gratiam perdere. Hunc non prohiber Chriftus,imò exigit:qui enim timet, vel finetimore eft,non iuftificabitur. Vnde bea tus homo, qui femper eft pauidus. Solum autem eum timorem prohibet, qui adiun &tam habet infidelitatem. An hæc non dicit Ferus? Quid ergo fufpiciofus homo conie. &turis fe torquet, cum videat catholicam authoris fententiam in eodem loco explicatam? Sed hæc fortè, quæ paulò inferiùs ponebantur, legere non vocauit,cum tamen vacarit præcedentia calumniari, Generat deinde homini finiftri fenfus fufpitionem, quòd folum timorem prohi beat author, qui adiuncta habet infidelita té. Videtur,inquit,innuere quodcunq; ge aus peccati, & quiuis peccandi timor ad iun&tam tatione. junctam habeat infidelitatem,Lutherano rum more,quiomne peccatum mortale ap pellant infidelitatem, eò quòd per quod cunque perdatur fides. Hæc ille. Sed hæc prorfus funt Sotica. Timorem enim qui habet adiunctam infidelitatem, eum author appellat, qui à diuini adiutorii diffidentia procedit. Qui planè culpabilis eft, qualis erat difcipulorum naui confiftenti um timor,de quo loquitur author, & qua. lis Petri Apoftoli timor,qui ex dubitatione procedebat. Vnde à Chrifto reprehenfus, dicente, Modica fidei quare dubitasti? In 23. anno Veritis me noquia vidistis figna,&c. Hoc loco inter alia author ita dixerat: Verèpiusà Deo non affectat fuum commo dum,vt iuxtà ponat, fiue faluetur fiue dam netur, dummodo ea res cedat in gloriam Dei.Quæ verba,dum hyperbolicè accipian tur,non prorfus inepta iudicat Cenfor, ad exaggerandum,quàm fit Deus propter fe iptum amandus,& quàm fit potius optandum,vt ipfe in nobis glorificetur, quàm vt nos in ipfo. Verùm ad hæc( inquit )debuif fet hic fenfus per conditionem,impofsibile, explicari, scilicet, fi per impofsibile Detu de noftra de noftra damnatione glorificaretur. At hæc prorfus funt frigidifsima. Nec enim Mofes conditionaliter fe de libro viuentiú Exod.32. deleri pofcebat, fedabfolutè clamabat: Dimitte eis hanc noxam, aut fi non facis, dele me de libro, quem fcripfifti. Paulus etiam AdReg. apostolus non conditionaliter, fcilicet, fi in Déi gloria cefsurum efset, optabat efse ana thema pro fratribus fuis, fed abfolutè dicebar, Optaba ego ipfe anathema efse pro fra tribus meis. Nec mirum, quoniam huiufmodi defideria, quæ ab heroica charitate procedunt, conditionem ( & fi non exprimant)habent adiunctam, fi fint nimirum in diuinum honorem cefsura. Quòdfi fine exprefsa conditione Mofi & Paulo damnationem licebat optare, multò igitur ma gis cum conditione pofsibili (vt inquit author) dum modo fcilicet fit in Dei gloriam cefsura, eandem licebit contemnere. Sed fortè non aduertit Cenfor dictionem, dum modo,conditionem importare. Quod itaq; conditionem impofsibilem pofcit,nunquá obtinebit à Fero, qui nec fummularum & obligationum phrafim imitatur, nec vllo tempore fophifticen coluit.Sed quid?An non aliquádo conditionem possibilem pro impossibi impofsibili vfurpauit Cenfor? Vbi funtergo illa propofitiones,Si Diabolus eft Deus, Socrates currit. Si ego fum Socrates, cœlum ruet. An non hic conditio pofsibilis pro impossibili ponitur ? Profectò prima propofitio hunc habet fenfum, Si per im. pofsibile Diabolus eft Deus, &c.& eundem habet fecunda. Immeritò igitur conditionem impofsibilem petit ab authore, qui nec in Dialectica, vbi paulò fcrupulofiùs loquendum, hunc loquendi rigorem obfer uat. Iam hac petitione non obfcurè videtur innuere, impofsibile fore iuftum homi nem diuini tantum honoris & gloria ratio nem habere, & fuum commodum quandoque negligere.Imò abfque videtur, hoc fignificat, dum poft conditionis impoffibilis deficientis querelam, ita inquit, Enimuero verè pius inclinat cor fuum ad faciendas iuftificationes propter retributionem. Quam profectò fententiam falfifsimam efse (ne dicam erroneam) nemo non nouit. Quis enim dubitat, Deum me racissimo amore amicitiæ diligi posse à crea tura, quando hac dilectionis fpecie homo hominé poteft diligere? An no poterit ho mofub fummi boni ratione in Deu amoris impetu |